1896’da Teksas’ta bir işletmeden sorumlu olsanız, işler iyi gitmese, bilinirliği, talebi ve satışları artırmanız gerekse, ne yapardınız?
Reklam mı?
1896’da hangi mecralara? Televizyon yok, dergi yok, internet yok.
Belki gazete, birkaç da el ilanı…
Bunlar da yetmiyorsa, ne yapabilirsiniz?
William Crush tam da böyle bir durumda kalmış.
Crush, bizdeki TCDD gibi devlet kontrolünde olmayan, özel bir işletme olan, Kansas Teksas Demiryolları’nın başındaymış ve işler hiç de iyi gitmiyormuş. Yolcu sayıları da yük sayıları da yeterli seviyede değilmiş ve patronları Crush’a “satışları” artırması için baskı yapmaya başlamış.
Crush, muazzam bir çözüm bulmuş.
Bir gösteri düzenlemeye karar vermiş ve Teksas-Waco’nun kuzeyindeki boş bir bölgeye, 25 km uzunluğunda bir ray döşemiş.
Crush’ın planladığı gösteri, birazdan sizin de hak vereceğiniz gibi, pek de normal olmadığı için, gerekli izinleri alırken, demiryolu güvenliği için bilimsel bir deney yapacağı yalanını uydurmuş.
Basit ilanlarla gösterinin duyurusunu yapmış ve gösterinin ücretsiz olacağını söylemiş. Fakat Teksas’ın kuzeyinde ray döşediği gösteri bölgesine gitmek için normal karayolu yokmuş.
İnsanların mecbur trenle gidip dönmeleri gerekiyormuş.
Biletler de 2 dolarmış. (Bugünün parasıyla 60$ civarı.)
Crush, gösteriyi izlemeye 20 bin kişinin geleceğini tahmin ediyormuş ve böylece iyi para kazanacağını umuyormuş.
Ve gösteriye 20 değil, 40 binden fazla kişi gelmiş. Çünkü, Crush’ın vaat ettiği gösteri şuymuş:
Daha fazlasını oku
