1 dk okuma
Atalarımızın karar vermek için uzun uzun düşünecek vakti yoktu. Ormanın derinliklerinde ellerinde mızrakla gezerken gördükleri karaltıyı ya da duydukları çıtırtıyı değerlendirmek için oturup toplantı yapmıyorlardı.
Saldır ya da kaç.
Ölümle yaşam arasındaki farkı o birkaç milisaniyede verdikleri karar belirliyordu.
Çok değişmedik. Bugün de aynı.
Çoğu kararı çok hızlı veriyoruz. Alışkanlık.
Hatta bazen karar verdiğimizden kendimizin bile haberi olmuyor.