Rolling Stones’un gitaristi Keith Richards, otobiyografisinde grubun solisti Mick Jagger’ın meşhur dansının nasıl ortaya çıktığını anlatıyor.
Hatırlamayanlar için dansı şöyle tarif edebilirim: Jagger aslında belirli bir noktada neredeyse sabit durur ama vücudunun her parçası çılgınca hareket eder. Jagger, durduğu yerde kudurur.
Richards’ın anlattığına göre grup ilk zamanlarında çok küçük barlarda çıkıyormuş. Grup üyeleri ve enstrümanlar sahneye yerleştikten sonra da solist Jagger’a çok küçük bir alan kalıyormuş. Bir bar masası kadar küçük bir alan…
Ama Jagger, alanı çok dar olmasına rağmen, izleyicinin ilgisini üzerinde tutabilmek için, sahnede hareketsiz kalmak istemiyormuş. O dar alanda bir şekilde dans edip dikkat çekmenin yolunu böyle bulmuş. Durduğu yerde kudurarak:)
Bizim kültürümüzde bu durumu bire bir anlatan bir deyiş var:
Oynayamıyorum yerim dar.
Bir işi yapmamak için engelleri bahane etme durumu bu deyişle anlatılır.
Peki insanlar ikiye mi ayrılıyor?
Sadece yerim dar diyenler ve Jagger’lar mı var?
İki değil, üç düşünce şekli, 3 davranış kalıbı var.
Bir engelle karşılaştığımız zaman 3 kimlikten birine bürünürüz.