Büyümenin büyüsü çoğu girişimciyi hipnotize ediyor.
Daha işe başlar başlamaz, başarının ucu uzaktan az biraz göründüğü anda fikirler uçuşmaya başlıyor:
Mavisini de yapalım, Android versiyonu da olsun, sadakat programı ekleyelim, abonelik seçeneği sunalım, menüde et var tavuk da olsun, suşimize bayılıyorlar neden lahmacun da eklemiyoruz…
O an her öneri herkese makul görünüyor, her ekleme mantıklı, her genişleme büyüme gibi geliyor.
Güçlü olma potansiyeli olan yeni bir markanın selâsı da böyle okunuyor. Yavaş yavaş, uzun uzun, derinden…
Sonra bir bakmışsınız, üçüncü çeyrek raporlarına müteakip, ruhuna el fatiha…
Oysaki tek yol bu değil. Büyümenin tek yolu hızla genişleme değil.
Direnenler var. Direnmenin sonucunu alanlar var.
Yatırımcı bulmadan, halka açılmadan, franchise vermeden, genişlemeden, bildiğini okuyarak çelik gibi işletmeler ve markalar oluşturanlar var.