Markanızın kırması gereken kilit

1.

1.70 boyunda ve 70 kg ağırlığında bir adamdı. Ellerini ve ayaklarını kelepçeyle bağladılar. Büyükçe bir sandığın içine girip kıvrıldı. Kelepçeleri zincirle bağlayıp sandığa çiviyle sabitlediler. Sandığın kapağını kapatıp kilitlediler ama bunula da yetinmediler, kalın bir iple de bağladılar.

Sonra da sandığı denize attılar.

New York’ta Manhattan’ı Brooklyn’den ayıran East River üzerindeki bir teknede onlarca adam, sandığın suya dalışını izledi. Birçoğu gazeteciydi.

Teknedeydiler çünkü New York Belediyesi iskeleyi kullanmalarına izin vermemişti. Yaptıkları yasal mı değil mi, belli değildi.

Sandık suyun içinde kayboldu. Köpükler duruldu. Tam 57 saniye geçti. Suyun altından bir kafa belirdi.

Adam kelepçelerden, zincirlerden, ipten ve kilitlerden kurtulmuş, sandıktan dışarı çıkmıştı.

Tarih 7 Temmuz 1912’ydi ve bu gösteri Harry Houdini’nin meşhur kaçış numaralarından birinin ilk denemesiydi. Houdini yıllarca gazete manşetlerinden düşmedi ve bu numarayı onlarca kez daha yaptı.

Bugün Wikipedia onu “kaçış sanatçısı” olarak tanımlıyor. Çünkü Houdini, şöhretini böyle elde etti.

1904’de İngiltere’de, Daily Mirror gazetesinin davetiyle yüzlerce kişinin önünde, meşhur bir çilingirin yaptığı özel kelepçelerden kaçtı.

Çin işkence hücresi adı verilen suyla dolu metal çerçeveli dev bir cam kutunun içinden, yine kilit altındayken kaçtı.

Deli gömleği giyip ayaklarından zincirle bağlandığı bir vinçten metrelerce yüksekte sallandırılırken yine kaçtı.

Houdini tüm kilitlerden bir şekilde kaçtı, kaçtıkça da şöhreti büyüdü. Ve bir sabah Houdini, gazetedeki o ilanı gördü.

İlanın başlığı, Fransızca bir kelime olan, défi, idi. İngilizcesi challenge, Türkçesi meydan okuma.

İlanı gazetelere Fransa’dan bir bavul üreticisi vermişti. Houdini’ye meydan okuyordu ve ürettiği bavula girerse kilidini açamayacağını, yani kaçamayacağı iddia ediyordu.

Bavul üreticisi ilanında, Houdini’yi 9 Mart akşamı Paris’teki Alhambra Tiyatrosu’na davet ediyordu. 6 Mart’tan itibaren de görmek isteyenler için bavulu tiyatroda sergileyeceğini söylüyordu.

9 Mart akşamı geldiğinde herkes Houdini’yi beklemeye başladı.

2.

Tam aynı yıllarda olmasa da yakın zamanlarda, Mercedes Gleitze isimli bir genç kız Londra’da sekreter olarak çalışıyordu. İşten arta kalan vakitlerinde Thames nehrinde yüzmeye başladı.

Hobi olarak başladığı yüzme bir süre sonra Gleitze’nin asıl işi haline geldi. 1923’te ilk rekorunu kırdı, Thames nehrinde tam 10 saat 45 dakika boyunca yüzdü. Bu süre, kadınlar rekoruydu.

Bu ilk rekorun ardından Gleitze hedef büyüttü.

İngiltere’den Fransa’ya yüzerek geçen ilk kadın olmak istiyordu. İki ülke arasındaki Manş Denizi’nde çalışmalara başladı.

Gleitze’nin ilk birkaç denemesi başarısız oldu. Ama vazgeçmedi. Tam o sıralarda, beklenmedik bir teklif aldı.